Eco Beach - Part 2

Voordat wij het vergeten, wij hebben een nieuw Aussie nummer, via een andere provider. Hiermee hebben wij vaker en beter bereik. Hier zullen de meeste van jullie wel niets van merken, maar wij wel. Dus mochten jullie ons ontzettend graag een keer willen smsen of bellen, hier komt die dan: 0061 467 472634.


Plannen, zelfs met geen plannen blijven de plannen nog steeds wijzigen.

Nadat ze gevraagd hadden of wij tot het einde van het seizoen wouden blijven hebben wij er nog maar eens goed over nagedacht.
Het zijn nog maar een aantal weken en het is wel een fijn idee om een stekje te hebben met Kerst en Oud en Nieuw.
Inmiddels is er een klein hecht groepje overgebleven en lijkt het nou wel een grote familie en een gezellige club vrienden. Altijd leuk om daar de feestdagen mee door te brengen.
Dus zelfs met weinig tot geen plannen blijft alles nog steeds wijzigen…dit zegt al genoeg!

Naast dat het gezellig is om te blijven heeft het ook zo z’n voordelen.
Zo werken wij hier dus wat langer door, wat weer wat extra geld met zich mee brengt, en kunnen wij hier nog wat dagen WWOOF-eren, wat weer extra dagen telt voor ons 2e jaars visum.
Want ons 2e jaars visum is inmiddels toch wel een feit. Althans, als deze wordt goedgekeurd nadat wij de benodigde dagen daarvoor gewerkt hebben.
88 dagen moet je werken, ongeveer dus 3 mnd, als een WWOOF-er, onbetaald. Als een fruit plukker, betaald. Werkend op het land bij boeren, betaald. In de bouw, betaald. Of in een erg afgelegen stukje Australië, bv in een Roadhouse. Iets wat niet moeilijk is in een land waar maar 22 miljoen mensen wonen en dan eigenlijk vooral in de grote steden.
Ga maar na, in Nederland leven er inmiddels al zo’n 18 miljoen, en hoeveel kleiner is Nederland tegenover Australië…dat bedoel ik dus!
Dat wil dus wel zeggen dat ons ’Working Holiday’ jaarvisum voor Nieuw Zeeland niet doorgaat. Inmiddels heeft Roy de mooie leeftijd van 30 jaar bereikt en kunnen wij voor hem een jaar visum niet meer aanvragen.
Wel kunnen wij 4x een 3 maanden ‘Vakantie’ visum aanvragen en dan zit je ook op een jaar! Je mag dan alleen niet werken.
Eerst hopelijk dus nog maar een extra jaar in Australië, de rest zien wij daarna wel.
Want vooruit plannen heeft toch geen zin. Vooral niet 1,5 jaar vooruit plannen!!!

In de bijna 4 maanden dat wij werkzaam zijn geweest op Eco Beach hebben wij ons goed vermaakt. Naast dat er heerlijke manieren zijn om daar van de natuur te genieten zoals een bushwalk, Kajakken of lekker zwemmen in de zee en zonnen op het strand, hebben wij hier meer gezien en gedaan en zijn wij niet alleen maar op Eco Beach gebleven.
Als eerst een kleine introductie voor Kurt. Een man. Begin 30. Heeft iets van Aboriginal bloed in zich wat je kan zien aan zijn heerlijke donkere bruine kleur. Is opgegroeid in Derby, ten noorden van Broome, dus is echt een ’local’. En werkt op Eco Beach als een zelfstandige visser, maar dan wel in de sportieve, actieve en gevaarlijke? manier van het woord.
Met hem zijn wij eerst op een ‘krokodillen jacht’ avondje weg geweest. En Kurt was diegene die op ‘jacht’ ging. Als eerst kwam hij terug met een waterpython. Fijn! Daarna kwam hij terug met een krokodil. Dubbel Fijn! Weliswaar een baby, maar toch een krokodil! Deze heeft hij gevangen in een rivier met veel meer, ook grote, krokodillen.
Een beetje, heel erg, gek is hij wel…maar leuk voor onze ‘entertainment’.
Er is wel een verschil in krokodillen. Zo heb je Freshy’s en Salty’s. De Freshy’s krokodillen zullen je niet gauw tot eigenlijk helemaal niet aanvallen. Ze zwemmen eerder weg van mensen dan dat ze op je af komen. Uiteraard was deze krokodil een Freshy. Hoe dan ook moet je toch oppassen, want ze verdedigen zichzelf natuurlijk wel als ze gevangen worden.
De Salty’s wil je nog niet eens proberen te vangen, want die eten je gewoon op. Deze zwemmen niet weg voor je, deze vallen je aan.
Je zou nou kunnen verwachten dat Freshy’s alleen in fresh, zoet water, leven en Salty’s alleen in zout water, maar niets is minder waar. De Salty’s komen ook graag in zoet water rivieren, waardoor het extra oppassen is. Dat bedoel ik dus met dat Kurt eigenlijk wel heel erg gek is!
Zo zijn wij ook een keer met hem gaan vissen/snorkelen en heeft hij ons mooie plekjes laten zien met mooie koraal en een drukke onderwater wereld. Hier hebben wij haaien gezien, die hij gelukkig niet heeft gevangen, kwallen, dolfijnen, roggen, schildpadden, maar vooral een gevarieerd aantal mooi gekleurde vissen.
Hier heeft hij er wel een aantal van gevangen en ‘s avonds opgegeten!
Maar je hoeft niet perse ver weg om Kurt in actie te zien. Ook op Eco Beach komt hij in eens aanzetten met verschillende hagedissen die hij toevallig tegen kwam tijdens een wandeling door het Resort.
Iedereen die wilt kan hem met zijn vangst bewonderen, foto’s maken of zelf even vast houden.
Ja, hij is gek. Maar op een leuke en spannende manier.

Naast al deze sensatie valt de rest een beetje in het niets, maar toch ook daar hebben wij van genoten.

Wij hebben gewed op een paardenrace, de Melbourne Cup.
De Melbourne Cup is groot in Australië. Een evenement waar het draait om zien en gezien worden onder de hogere klasse. De mannen en de vrouwen doffen zich op om zo elegant mogelijk voor de dag te komen, waarbij het bij de dames vooral draait om hun hoeden!
Echter na in de vroege middag al begonnen te zijn aan de wijn en bier ligt iedereen voordat de race begint al te rollen in het gras en hebben ze geen idee wie er nou gewonnen heeft!
In een klap is de hele ‘elegantie’ verdwenen en is het gewoon weer een reden om dronken te worden.
Op Eco Beach hebben wij naar de Melbourne Cup gekeken onder het genot van een heerlijke lunch in het restaurant, waar ook het personeel van mocht genieten. Dit alles nuchter en wel!
Roy zijn paard rende de hele tijd op de eerste plaats tot net, hoe verassend, 20 seconde voor het einde en zakte hij een 4 tal plaatsen. Mede door mijn paard, die uiteindelijk 3e werd…een troostprijs in de pocket!

Inmiddels is op Eco Beach het schildpadden seizoen begonnen en hebben wij de kans gekregen om ‘s nachts mee op patrouille te gaan om de wondere wereld van de schildpad te ontdekken.
De ‘Flatback’ schildpad wordt met uitsterven bedreigd en via patrouilles en onderzoeken die ze doen, kijken ze hoe goed de populatie hier is en wat ze er eventueel aan kunnen doen om ze te beschermen of een handje te helpen.
Het strand bij Eco Beach is erg populair onder deze schildpadden en dus een uitstekende locatie.
Zowel ’s nachts als overdag zijn wij getuige geweest van een schildpad die het strand op kwam om haar eieren te leggen. Erg bijzonder om te zien hoe de schildpad instinctief het strand op komt, een plekje zoekt om haar eieren te begraven, valse legplaatsen maakt om roofdieren af te leiden en na dit alles haar reis weer voort te zetten, terug naar de zee. Dit doet ze zo’n 4 keer in het seizoen.
En dan na te gaan dat wij dit ook overdag hebben mogen aanschouwen, iets wat eigenlijk nooit gebeurd omdat het dan erg heet is en het meer risico’s met zich mee brengt.
Machtig mooi.

Na een aantal maanden, dag in en dag uit op Eco Beach doorgebracht te hebben werd het ons toch wat te veel en zijn wij met zo’n 9 man, 2 dagen, met een overnachting in een airco kamer, naar Broome geweest.
Eerst even lekker shoppen, want wat voelt het goed om geld uit te geven. Ons geld hebben wij die dag gespendeerd aan een onderwater camera. Met al dat water om Australië heen en hopelijk nog 1,5 jaar te gaan, vinden wij dit wel een leuke en nodige aanschaf.
Daarna zijn wij ons gaan omkleden voor de avond en hebben wij lekker wat cocktails gedronken aan het strand, bij Cable Beach Club en zijn wij ’s avonds naar de ’Tavern’ geweest voor een hapje, een potje pool en muziek.
De volgende ochtend zat uitslapen er niet in, en zijn wij op tijd vertrokken om een bezoekje te brengen aan Willie Creek Pearle Farm. Wij hebben gezien hoe de Parel wereld in elkaar zit en hebben de dag daar afgesloten met een helikopter vlucht…ECHT WAANZINNIG.
In het winkeltje wat ze daar hebben heb ik mijn trouwring gevonden…nu alleen nog wachten op de dag dat Roy op zijn knieën gaat voor mij!! Roy mag de ring sowieso wel kopen. Die kans is waarschijnlijker dan het hele op zijn knieën gaan verhaal…haha.
Met nog een flinke terug reis voor de boeg, hebben wij weer koers gezet naar Eco Beach.
Weer terug op Eco Beach hebben wij niet stil gezeten, of alleen maar gewerkt.
Zo hebben wij een aantal actieve dagen gepland met het personeel.
Een volleybal toernooi met als afloop heerlijke snacks. Cricket op het strand met daarna een glaasje bubbels. En basketbal met veel waterpret aan het eind.
Na al dat gesport moesten wij ons lichaam weer terug in balans brengen en zijn wij, ja zelfs Roy 2x, begonnen met Yoga.
Hier zal ik het voor Roy dan ook maar bij laten ;)

Met Kerst in zicht werd het toch wel tijd om in de feeststemming te komen. Veel wordt er hier niet gedaan voor Kerst, maar bij ons in de ‘Staff quarters’ hebben wij het toch een beetje versierd.
Zo’n drie weken van te voren hebben wij lootjes getrokken voor Secret Santa en kunnen wij dáár al wat voorpret uit halen.
Kerstavond werd niet echt gevierd, maar deze avond hebben wij gebruikt om een Gingerhouse te versieren. Lekker geklieder met snoep, waarvan het meeste werd opgegeten in plaats van als versiering voor het Gingerhouse te gebruiken.
Op eerste kerstdag mocht iedereen in het restaurant komen lunchen en voorafgaand aan de lunch, in de ochtend, hebben wij eerst onze Secret Santa cadeaus uitgepakt.
Met veel tranen van het lachen heeft iedereen iets leuks gekregen, of in ieder geval wat bij diegene past. Roy heeft een shirt en een bak vol met chocolade gekregen. Ik heb bloemen voor in mijn haar gekregen, wierrook en een heerlijk zomerse jurk.

Een week later, Oud-2010 en Nieuw-2011.
Roy en ik moesten allebei werken in het restaurant. Na het diner werd alles opgeruimd en klaargemaakt voor een avond vol gedans, alcohol en foto’s waarin we vooral veel gelachen hebben. Ikzelf was om 22u klaar maar Roy bleef nog werken, op locatie weliswaar, dus zo was hij er toch gewoon bij.
Geen aftellen naar 2011!!! Al besloten ze dat op het laatste moment toch te doen, toen het al 12u was geweest!?! Het is het idee wat telt zullen we maar zeggen!
Het feest werd voortgezet tot in de vroege uurtjes en sommige onder ons konden dan ook hun eigen bed niet meer terug vinden, zie foto ;)
De volgende ochtend moest ik weer met ontbijt werken, om 7:30, wat mij even de kans gaf of met het thuisfront te bellen en zo mijn ouders een Gelukkig Nieuwjaar te wensen. Het tijdsverschil is momenteel 7u later in Australië, wat dus mooi uitkwam met de Oud en Nieuw viering in Nederland.

En dan zijn de laatste 2 weken in zicht. Twee rustige weken waarin wij al zijn begonnen met pakken en sluiten van tenten en villa’s. Met maar 2 dagen algehele sluit, op maandag 10 januari checken de laatste gasten uit en uiterlijk op woensdag 12 januari moet ook het personeel vertrokken zijn, moeten wij dus wel al van te voren beginnen.

Alles is leeg, geen gasten, geen interieur, geen drukke werkdagen, alleen een leeg Resort dat over is gebleven. Een sluit van 3 maanden, om weer open te gaan in april.
Nu hebben wij met de vraag of wij volgend seizoen terug willen komen meer moeite. Omdat, zoals al vele malen eerder, onze plannen blijven wijzigen en alles anders uitpakt dan dat wij zelf kunnen bedenken. Wij kunnen hun niet garanderen dat wij hier over 3 maanden terug willen komen.
Nog steeds is het een mooie kans om 9 maanden daar te werken en zeker ook erg aantrekkelijk voor het geld. Maar tegelijkertijd is dat niet de reden waarom wij hier in Australië zijn.
Wij willen meer van het land zien, meer van de cultuur proeven, meer leren over het leven in Australië. En hoe kan je dat het beste ervaren, door veel te blijven reizen door dit immens grote land.

Dit is dan het einde voor ons, het einde van een geweldige tijd op Eco Beach. 4 heerlijke maanden waarin we vele malen een strandfeest met kampvuur hebben gehad. Waarin we van schitterende ondergaande zonnen hebben genoten en daarna de maan hebben mogen zien opkomen.
De zwarte hemel hebben zien stralen met de fonkelende sterren waarmee die bedekt is. En waar je het onweer ziet ontladen van een afstand.

Na een afsluitingsfeest in het restaurant met een BBQ en toegang tot het grote zwembad staat het volgende avontuur te wachten.
Een roadtrip.
Maar dat is weer een heel ander verhaal.
Dan rest mij alleen nog te zeggen, want zo is het maar net;


One hour by road from Broome in Western Australia and a million miles from anywhere you have ever been before.


Love, Roy en Tamara-Naïche